Yargı Şiiri - Mehmet Fatih Karkın

YARGI

Hoşafa dönmüş zamanın
Yalnızca posasını gevişliyoruz
Sonrada birbirimize üleştirip
Gülüşüp her birimiz
Kandıklarımızın ödül, kazanç
Kayıpların duasında susuyoruz
Yarınlara pişman donuk
Keşkelerle için için söyleniyoruz
Suçlu olan hangimiz
Kim kabullenir suçu
Bizim bedenlerimizde ruhumuzda
Yenemediğimiz bir kıtlık
Baş gelemediğimiz bir kendimiz var
Ve sarsıntıda titreşen bedenlerimiz
Şimdi yıkıntılar arasında bir kırıntı
Güç sarf etme ağır bu moloz
Karanlık gün gece su bronz
Eşiğimize kadar yaklaşmışsa ölüm
Bırak şehvetlensin kudursun
Ana sıcaklığı kucağı değil ya
Taş toprak kefende beden
Ninnisinde sarıkız bırak oda
Arsız tarafsız adsız büyüsün