Beyefendi olduğunu savunuyordun ama…
Bir şairle oynanmayacağını öğrenememişsin daha!
Evet…
Bir dizeyle gökyüzüne kurmuştum tahtını…
En uzak yıldız bile kıskanmıştı aşkımı.
Bu dizeyle alıyorum oradan seni…
Ayaklarımın dibindesin şimdi.
Bir sonraki dizede,
Çekip gideceğim basıp üstüne.
İşte böyle sevgili…
Bazılarına sonsuzluk değmez…
Kalemi titrese de şair affetmez!
Kayıt Tarihi : 24.5.2012 10:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!