Velev ki inandım,ben senin kulun
Ötekilerle neden bu fark,ey Tanrı-m.?
Duyarım,çizersin herkese yolun
Tek benim ki mi zikzaklı,ey Tanrı-m.?
Kimi fidan boylu, yakışıklı,zengin
Bilcümle dengi dengine,kimi yarım-
yamalak işler içinde ben gibi bezgin
Niye himayesiz bıraktın beni,ey Tanrı-m?
Bu hasis dünyanın suçlusu kimse
Tebdili kıyafetle aramızda gezinse
Bir dokunuşla tüm kötülükleri silse
En has kulun olurdum inan,ey Tanrı-m.
Sevinirdim; deseydin,sakın olma dangalak
Ye,iç,kaçırma hiç fırsatı,keyfine bak
Rahmetim geniştir,inceldiği yerde bırak
Ne güzel uyuşurduk seninle,ey Tanrı-m.
kutbo
Adana.06.04.2009
Kayıt Tarihi : 29.8.2009 19:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Fazilet hususunda kendinden yüksek mevkide olanlara bakıp gıpta edeceksin.
Dünya zevk, sefa yeri değil,imtihan yeridir.burada hissesi çok olanların orada hisseleri ya hiç olmayacak(kafirler,müşrikler gibi)ya da fazla avans çektikleri için çok az hisse alacaklar.
bu hususta nebilerin ve velilerin hayatları bize en güzel örnektir.hz.süleyman hariç,peygamberlerin kahir ekseriyeti yoksulluk ve mahrumiyet içinde yaşamışlar ama bu durumdan şikayetçi olmak yerine şükürlerini arttırmışlardır.
velilerin hayatları da ayni şekilde mahrumiyet içinde geçmiştir.onlarda da şekva söz konusu asla olmamıştır.
hayırlı çalışmalar ve sabr-ı cemiller dilerim.
TÜM YORUMLAR (2)