Kalıplaşmış hep aynı ifadeler
Kamış sevdaya yanmış ney olup inlemiş
Sensin yıllar dır ruhuma can verensin demiş
Hiç bitmeyen birde sevda varsa yürekte
Taramış zülfün teline dökmüş türküyü
Düşürdün figana perişan ettin ney-i
Ne yapayım sensiz böyle ahengi neşe-yi
Umudum sarı başak tarlasında umutlanır
Arasam seni,buğday tanesinde
İçimde ılgıt ılgıt fırtınalar esip dursa
Candan can veren toprağında
Aşk bir sarmaşık gibi sardı her yanımızı
Bu inadına yaşamanın,inadına tutkusudur
Şavk-ı gönlümde,aşk uğruna doğmuş ümitler
Adın damarlarımda kan,
Beyaz gelinliğinle hayalim de
Rüyama girmeden sabahım olmaz
Varlığın yetiyor herşeye göğüs germeme
Ve sana yaklaştıkça adım adım
Ben seni yazıp seni konuşuyorum
Sensiz gecelerde sarhoş olmak sensizliğe
Bir dudak payı kadar yakın olabilmek sana
Saçlarında savrulmaya amade mutluluklar
Şimdi nereye sığar yüreğimde büyüyen özlem
Gönlüm de eş,gönül nikahlım
Ey sensizliğin cehennemi yarenim
Kayıt Tarihi : 29.11.2014 19:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!