Yarenim Şiiri - Ozan Lütfü Yıldırım

Aşkın limanına demir atalı
Gönül yarasından yarenim kaldı
Derdini derdime kattım katalı
Gönül darasından darenim kaldı

Gönül beytullahtır eyleme viran
Aşkın hançerini sineme vuran
Gönül yarasını bulunmaz saran
Gönül paresinden parenim kaldı

Bize hicran düştü ta ki ezelden
Fayda gelmez zaten huysuz güzelden
Bir gün olur bağlar düşer gazelden
Gönül çırasından çıranım kaldı

Perişan halimi eylesem beyan
Yanıp küle döner işiten duyan
Beni bir başıma terk edip koyan
Gönül mirasında miranım kaldı

Yıldırımım yâre yarene kandım
Aşkın otağında odlara yandım
Yürekten söyledim yürekten andım
Gönül şırasından şıranım kaldı