Yarence Şiiri - Yaren Atalar

Ah Yar .
, Alfabeden söküp çaldığım harflere sığınıyorum
Ne yana dönsem sensizlik vuruyor
Ya yüreğime ya yüzüme yüzüme
Bir ölü gibi tüm umudumu gibi kesip atıyorum bu aşkı
Çıkmaz bir sokağa
Sokakta ustası ölmüş bal satan çocuklar var
Mahçuplar bir o adar da gururlu
Yaşamak bu değil ki
Büyümek gerek sonra sevmek,
Önce ölür insan, sonra özlenir
Çünkü herkes ölmeyi hep torak üzerine atılınca sanıyor
Ertesi günleri saymıyorum bile
Hiç bitmiyor ki
Bütün hayaller, umutlar ve düşleri saklayıp
Getirip getirmeyeceği belli olmayandır
Beni önce ertesi günler öldürdü zaten
Sonrası mı?
En sevdiklerim önce şiir yazdırdı sonra öldürdü düşlerimi
Ah yar
Yardana sığınanlar
Yardan ayrı yaşarlar
Yaradılışından öte yalnızlığa alışık olduklarından
Yarınlar güzel olabilirdi
Ey yar
Sen bende yara olmasaydın eğer…