Varlığın özünü buldum özümde
Evrenin özü var kendi tözümde
Zıtlar egemen eğrimde, düzümde
Kendini bilenler erdemli imiş
Varlık-yokluk bir girdabın içinde
Arama gerçeği asla biçimde
Aynı tözler mevcut sende-bende
Yare yar olanlar hep yaren imiş
Rüzgarın gücünü sorma rüzgara
An mekan içinde düştüm hallara
Çare etmez rüzgar girersen hara
Harı har yapan da, sonsuz aşk imiş.
Zamanım bu sırra eren Pirlerim
Yaşam akışımda Piri izlerim
Ben kendi özümde neler gizlerim
Bülbülü avaz eden, hep gül imiş.
10.01.2007
Süleyman ZamanKayıt Tarihi : 10.1.2007 15:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Öz ve biçim. Biçim insanı yanıltır. Her şeyde önemli olan nitelik ve özdür. Bu şiir bunu anlatmak için yazılmıştır.
![Süleyman Zaman](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/10/yaren-imis.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!