Yaren. Şiiri - Bilal Karaman

Kötülerdir şeytanıyla yarışan
Marazlığın sonu nicedir yaren
Nefsini yenendir sıdk’a karışan
Gündüzüne mecbur gecedir yaren

Saki vardır baldıranı bal eder
İmkânsızı kapısında kul eder
O aşktır ki yakar yıkar kül eder
İs tutan dumanlı bacadır yaren

Yerinir mi dikeniyle derilen
Nasipteki neyse odur verilen
Hallerine hasır olup serilen
Gönlün mihrabında ecedir yaren

Sözler sertleşince devleşir ara
Düşleyince asır sığar anlara
Aldırma hüneri çok olanlara
Bilmeyen bilenden cücedir yaren

Meleğin cemali kir mi olurmuş
Çirkin ile güzel bir mi olurmuş
Haktan icazetsiz pir mi olurmuş
İtaat ilahi gücedir yaren

Bilal’ım aşk ile coşan bizleriz
Beklenilen sona koşan bizleriz
Ölüm bizim için şaşan bizleriz
Affedecek olan yücedir yaren…. Bilal KARAMAN