Yaren Şiiri - Kenan Tortum

Birikmiş hayallerimi
Umutlarımı, geleceğimi
Fırsat dahi vermeden
Pervasızca söküp aldılar.

Senden bana kalan
Bir resim ve kurumuş gül
Herşeyden sakındığım
O kutlu yadigarı çaldılar.

Şimdi ruhum divane
Kalmadı bende neşe
Kanadı kırık kuş gibi
Beni buhrana saldılar.

Ben tökezledim hayata
Ecelleyim ben başbaşa
Benden ayrı gidenler
Kutlu vuslata vardılar.

Kalan benle üç beş kişi
Çoğunun kalmadı ki dişi
Geçmişini kemirmekten
Sonsuz ummana daldılar

Derdim bana yâr imiş
Aldığım nefes zâr imiş
Başucumda yoldaşım
Münker ve Nekir kaldılar.

Pes etme vakti midir şu an
Çırpınsam ne fayda ey can
Ölmeden bana kefen biçip
Azrail'e dostu yaren yaptılar.