Selam girdi, umut gibi, kanımca araya.
Umar, bakmaz; taca, tahta paraya.
Adın girer içe; düşünü, sarar engince,
Demdir duymaz çaldığını; dengi, dengince.
Çizgi olmuş akış; ebcede rengi ne?
Ey yaren, bilir misin aşığa; bengi ne?
İlla maraz, bir hinlik mi, söyle; cengi ne?
Ey naz ende, pusma söyle! Gönülde dengi ne?
Sorar mı konarken; aça-toka, aka-karaya?
Yarandır infialim; sığmaz, tacı saraya.
Hayalin bile, hayal yetmez; sevgi doluyor.
Anların demlenmesi bu; zan ki, neler oluyor!
Ey yaren söyle, sıkıntını nedir karan?
Şafağı kucakladım gözlerinden; ben mi yaran?
Selam arada, yaran karada, sıkıntı daran.
Ey naz en berhavası yok; can uzaklığı da, değil aran.
Ne bilirdim seni; şimdi yakınırken zar anda.
Şiir yazdıracakmış bana; efkârım yaranda.
13.01.2007
Bayram KayaKayıt Tarihi : 2.10.2007 19:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Umar, bakmaz; taca, tahta paraya.
çok güzel dizeler kalemi kutlarım...tebrikler
Şiir yazdıracakmış bana; efkârım yaranda.
.........................
Efkar, hüzün, sevdaya dokunamama, özlem, uçurumların kenarına bırakılan düşler....
Kısacası yaşamın sessiz ama derin depremleri en güzel şiirleri yazdırır canı acıyan duyguya...
Kalem ve şiir karanlıklara enkazın altına gömülen duyguya ışık olur ses olur YAREN olur...
EY NAZENDE çok güzeldi yine...
SEVGİLER......
TÜM YORUMLAR (9)