Yarelerin Şiiri - Kenan Ziya Akbaba

Gözlerime bakıp medet uman yar
Ömrümü bitirdi bil yarelerin
Zehir çanağına bakıp gülen yar
Vereme dönüştü dil yarelerin

Kahrolurum seni sarınca eller
Esiyor başımda dumanlı yeller
Çobanın kavalı acıyla inler
Sızlıyor yürekte dağ yarelerin

Derin uykudasın kapanmış gözler
Aşkınla sararmış serdeki yüzler
Gönül gece gündüz cananı özler
Hasrete dönüştü söz yarelerin

Baharım sen oldun güzüm sen oldun
Yıllarca söylenen sözüm sen oldun
Kayboldu benliğim özüm sen oldun
Yangına dönüştü köz yarelerin

Dedim neden doğdum bu kadar erken
Yaş kemale erip sona yürürken
Yavaş yavaş kemiklerim erirken
Hep belimi kırdı göz yerelerin