Yareler Beni Şiiri - Metin Hanlıoglu

Gündüz hayalimde gece düşümde,
Mahbubun hasreti yareler beni.
Ölüm adım adım her gün peşimde,
Ahiret korkusu yareler beni.

Hayat seni çile çile dokudum,
Yokluk oldun dize dize okudum,
Kalleşliğin her türünü soludum,
Dünya’nın yokuşu yareler beni.

Pazar kurup çok ucuza satarken,
Böbürlenip üçü beşten atarken
Gösterişi lokma lokma yutarken,
Gardaşın keleşi yareler beni.

Mezar kazıp diri diri gömenin,
Candan değil yalancıktan sevenin,
Çelme takıp düştüğümü görenin,
Alaylı gülüşü yareler beni.

Bana feda olup derdim alanın,
Varlığımla bu dünyada duranın,
Yoluma can verip kurban olanın,
Yalandan ölüşü yareler beni.

Yok olup giderken ahd-e vefanın
Riyaya bulaşan medh-u senanın
Menfaat hırsıyla nice cananın
Leşleşip kokuşu yareler beni.

İlmi ile amel etmez alimin,
Gözlerini kan bürümüş zalimin
“Hanlıoğlu” gibi nice gafilin,
Amelsiz gidişi yareler beni