Yarelenmiş Gönül Şiiri - Sinan Bayram

Gözlerine sürme sürmüş
Sol yanım yine yarelenmiş
Şiire benzeyen yar aşkı övmüş
Bir sefam bin cefaya bedelmiş

Gönül nazı sevdiğine geçer
Hercai demetler de hasretlik
Bu sevda bilmem neye benzer
Gökyüzünde mevsim yeşermelik

Hasreti ağır hücresi hücrem
Yokluğu var tenim küs tenime
Sarhoşum zaten içsem içmesem
Yağmur taneleri değiyor düşüme

Avuç içini öptüğüm olur mu mezar
Yaşamaya geldim zülüflerine kurban
Gözlerinde ki sürme olsam aşk sızar
Uğruna fedadır çarmıha gerilen bu can

Kumlar doldu kabuğuma incisi eksik
Elekten geçen yaradan geriye bir aşk
Özlemeye gelince viran beter sevdik
Nazlı yarim gelir mendili sudan berrak

Ruhumu kanatlandırıp uçuran
Sevince kendimi sonsuzlukta bulduğum
Aşk gibi şiirsel yaktıkça yakan
İhtilaller içinde ihtimaline koştuğum

Gül bağına girerim dikeni önemsemem
Ay zülüflerine dolanmıştır gönül yazğım
Şifadır bana aldığım bu nefes veremem
Yar sevdiğimdir helalim olur sızım sızım

Sinan Bayram