Yare Yazılan Son Şiirin Kayıp Mısraı

Mezopotamyanın yaşlı sularında büyüyen
bir çocuk yüzüyüm
parmaklarımda güneş yanığı
kan tohumu gözyaşım var
sen anlamasan da
ben
yare yazılan son şiirin kayıp mısraı
son şarkının inleyen mızrabıyım
sen inanmasan da
ben
mayında ayak izi kalan son ölümlü
acıyı şerbet namına içen gömülüyüm
içimde hezeyanlar büyüyor gülüm
içimde çocuklar ağlıyor gülüm
varsın alsın beni ölüm
kalmasın bu dünyada günüm
yalandan gayrı nedir gördüğüm
varsın alsın beni ölüm…