yürek hüsranda,gözyaşım sel gibi
yare vakfettim tutuşan kalbimi
bu ayrılık ateşi yakmakta beni
ben aşk perişanı olmuşum dostlar
yasemiler dökülür pirnur mevkiine
gece rüyamda,gündüz hayalimde
bu diyar bırakmaz beni istesemde
ben aşk perişanı olmuşum dostlar
sürerim yüzümü mezar taşına
doymadım,cemali gözyaşlarımda
ayrılamam yatarım kabri başında
ben aşk perişanı olmuşum dostlar
hançer yedim felekten bu diyarda
yardan ayrılmak kolay değil dünyada
hor görmeyin dostlar,sevgi bağında
ben aşk perişanı ölmuşum dostlar
yar ister bakar durur ölümüme
ayrılmaz can bağlanmış tenime
yar kalksa yatmak isterim yerine
ben aşk perişanı olmuşum dostlar
Kayıt Tarihi : 31.12.2009 07:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Haberlerde izlediğim yaşlı bir adam,uzun yıllar önce kaybettiği eşinin mezarı başında yaşar. aşkına vefayı ve aşka sadakati gördüm. etkilendim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!