İşveyle, naz ile kalbimi çaldı
Bin bir düzen ile ruhuma daldı
Beni bir girdaba, çıkmaza saldı
Bir daha yüzüme deyin gülmesin
Kendine sadık bir köle bilmesin.
***
Dinlemedim doğru söylenen sözü
Yönlendirdim sana sinemi, özü
Tutmuşum meğer ki kor olan közü
Yanan bedenime sular serpmesin
Külümün üstüne toprak örtmesin.
***
Uzattığım eli boşa bıraktı
Her zaman uzaktı, her an ıraktı
Bir moloz misali atıp, fırlattı
Bir daha yüzüme dönüp bakmasın
Aldanıp karşıma asla çıkmasın.
***
Bunca çile elem çektikten sonra
Gözümden kanlı yaş döktükten sonra
Şu canım bedenden çıktıktan sonra
Gelip mezarıma ağıt yakmasın
Seviyormuş gibi boynun bükmesin.
24.03.2013
18.13
Kayıt Tarihi : 24.3.2013 18:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)