Yare Söylemeyin Şiiri - Yılmaz Tosun

YARE SÖYLEMEYİN
yüreğim kanıyor,sitem doluyum.
içime attığım dertlerim,kederlerim bugün yüzüme vurmuş.
yanaklarımdan süzülen göz yaşlarımı yare söylemeyin,
söylemeyin ki o beni mutlu sansın.

hüzün doluyum bugece
saklayamıyorum nedense üzüntümü
saçlarıma aklar doldu birgünde
onun için saçlarımın ağardığını yare söylemeyin
söylemeyin ki sessiz çığlıklarımı bilmesin.

yine öksürükle uyandım bu sabah,
bitmek tükenmek bilmeyen acımsı bir öksürük
içimi parçalayan.
elimi ağzıma götürdüm gizledim mendildeki ve
yastığa dökülmüş kanı.
yarime söylemeyin hastalığımı bilmesin
üzülmesin ağlamasın beni hep sağlıklı sansın

içimden gözümü açmak gelmiyor,yataktan kalkmak istemiyorum.
hiç uyanmayacak uzun bir uykuya dalmak istiyorum
ellerimi yastığımın altındaki resme götürüp son bir defa sadece ona dokunmak istiyor ve
ilelebet gözlerimi kapatıyorum.
benden sonra sakın haberi olmasın,yare söylemeyin öldüğümü
eğerki söyleyeceksenizde çok mutlu ve dudağında senin ismin,elinde senin resminle
son nefesini verdi dersiniz,
yare sakın söylemeyin acımı,sakın belli etmeyin dertle öldüğümü,sadece çok mutlu öldü dersiniz
son nefesinde de gülerek veda ettiğimi söylersiniz.....elveda.....elveda....elveda