Yâre Sitem Şiiri - Haydar Demoğlu

**-**-** Yâre Sitem **-**-**
Seninle evlendiğim,
O günden beri,
Değmedi elime,
Ellerin eli.
Seni bilmem amma;
Ben kendi adıma yemin ederim.
Eğer yalanım varsa,
Nikâh yeminimiz;
Çarpsın beni.
*
Amma ne yalan söyleyeyim;
Senin hal ve hareketlerin,
Şüphelendiriyor beni.
Ellerle attığın o kahkahalar;
Samimi gülüşmeler, o şakalar...
Benimle bile,
Bu kadar samimi olmayan,
Haller, tavırlar.
Rahatsız ediyor beni;
Şüphe koyuyor içime...
Sendeki bu değişmeler;
Ha! Şüphe derken,
Sevgiden söz ediyorum, bunu bilesin.
Belki sen farkında değilsin,
Amma, fakat velâkin:
Çok değiştin son yıllarda...
Hem de öylesini çook...
*
Bazen seni tanıyamıyorum...
Sanki sen o, eski sen değilsin...
Ümit ediyorum düzelirsin,
Yoksa üzülürüm sonumuza.
Ben eski seni arıyorum,
Seviyorum, özlüyorum.
Sonumuz hüsran olmasın diliyorum.
*
Belki biz;
Olgun insanlar olarak,
Sonumuza alışırız.
Benim asıl üzüntüm,
Günahsız yavrularımız.
Bizim hatalarımız yüzünden,
Onlar kalmasın; sevgisiz, şefkatsiz.
*
Bazen pişman olmuyor değilim...
Evlendiğime;
Ama, zamanı geri getiremez,
Kaderin önüne geçemezsin.
... Ve ben diyorum...
Lanet olsun şansıma,
Lanet olsun bahtıma,
İsyanım; Seninle açılan kaderime...
Seni karşıma çıkaran,
O, kara günlerime.
Bu sitemimi olur da duyarsan eğer,
Bana kızıp, isyan etmeden önce...
Kendini, bir gözden geçir.
Eski günlerden;
Tağ, bekârlıktan şimdiye...
Bir köprü kur,
Ve bu köprüden,
Adım, adım,
Sindire, sindire yürü...
Filim şeridi gibi getir gözlerinin önüne.
İnanıyorum ki;
Sende, sendeki değişmeyi göreceksin.
Belki de istemeyerekte olsa,
Bana hak vereceksin.
*
Beni sevdiğin için değil,
Benden nefret edebilir,
Hatta sevmeye bilirsin... Bu senin hakkın.
Ama senden ricam;
Çocukların için koru yuvanı,
Evliliğini, kendini, namusunu, iffetini,
... Ve hatta hayattaki her şeyini.
Haydar Demoğlu