Yâre Mektuplar – II
Dağ rüzgarları kokunu getirdi bana
Son çiçekler açtı hazan bahçelerinde
Bir bilinmeyende uyanıyorum sabaha isteksiz
Sevdamı anlatmalıyım sana, aşk doğuran iklimleri
Ellerimden kayıp giden sabahsız karanlık günleri
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
