Yâre Mektup Şiiri - Mehmet Erdoğan 3

Ah yarim bir hüzünlü gurbete düştüm ben de,
Neden mi çünkü benim vatanım, yurdum sende.

Ben senden ayrı her dem gurbetteyim sevgilim,
Bak uzaklara doğru uzanmış bomboş elim.

Kokunu özledim yar, bu hicran beldesinde,
Ben cennette gibiydim senin billur sesinde.

Seninle kuru ekmek bana bal ve börekti,
Senden ayrılık işte her şeye zehir ekti.

Ezanlar sensiz ağıt, salalar sensiz sagu,
Bu vatanda her bir şey, sensiz öldüren ağu..

Ağaçlar kuşlar bile seni özlemiş ey yar,
Senden ayrılık ile dağ- taş bütün tarumar.

Kaderim buymuş benim senden uzağa düşmek,
Ayrılık ateşinde yanmak, kavrulmak, pişmek..

Nasip olur mu bilmem bir daha seni görmek,
Burada ölüm gibi, sensiz bir hayat sürmek..

Ağlıyorum bunları yazarken ey Sevgim,
Akıyor gözlerimden yüzüme hasret selim.

Her şeyimi tüketti soldurdu bu gam benim.
Vatanım, ana yurdum, sevgilim, hocam benim,

Ölüp gidenler gibi ben de ölürsem eğer,
Er kişi niyetine bir namaz kıldırıver...