Yare gitmeye kalmadı mecalim,
Sevilenler oluyor bazen çok zalim.
Tutuldum karşılıksız bir sevdaya,
Bilmiyorum ne olacak halim ahvalim.
Yare gitmeye kalmadı şevkim,
Yolun başında tükendi zevkim.
Sevda neferi olmak istiyorum ama,
Bir türlü gerçekleşmiyor sevkim.
Yare gitmeye kalmadı umudum,
Yarin aşk işlemeli mendilini ben yudum.
Çıkmaz sokaklara her girdiğimde,
İsterim ki nazlı yarim olsun kutubum.
Yare gitmeye kalmadı vaktim,
Zayi oldu yar yolunda ömür naktim.
Yarim evimi şereflendirecek diye,
Mahmur gözlerle ha bire yoluna baktım,
Yare gitmeye kalmadı cesaretim,
Ziyadeleşiyor yare karşı hararetim.
Zindanlarda ömrüm geçse bile,
Bitmez yare olan sevda esaretim.
Yare gitmeye kalmadı hiçbir engelim,
Çeliğin hasındandır gönül çengelim.
Kem gözlerden korkması lazım herkesin,
Zira insanın sonunu eder hüsran ve elim.
03/12/2007
İbrahim Halil DemirKayıt Tarihi : 3.12.2007 13:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Halil Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/03/yare-gitmeye-kalmadi-vaktim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!