Bu gece yine yalnızım.
Karanlıkla dertleşiyorum,güneşe hasret.
Ben anlatıyorum o dinliyor…
Biliyorum gelmez bu muhabbetin sonu.
Yüreğimde doğan dert,
Çıkar, gider yâre doğru…
Odamdayım…
Karanlık her geceki konuğum.
O benim dilsiz sırdaşım,
O da olmasa ben ne yaparım?
Beni kim dinler?
Kapımda nöbet tutan melekler…
Koşar, gider yâre doğru…
Yârin karşısında titreyen bedenim,
Sigara dumanında ısınır.
Duman boğazıma takılır… hastalanırım…
Keser sesimi, soluğumu…
O güzeli gören aklım,
Şaşar gider yâre doğru…
Kayıt Tarihi : 2.7.2006 12:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!