SON DEYİŞ
İnsanın “aşk” dediği, puslu bir ayna
Aynadaki akislerin bini bir para
Belki de yaşanmayınca “aşk”ın kendisi,
Kırklara karışıp bir gün, meçhule erdi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta