Yâre Arzûhal Şiiri - Mavi Umay Şükran Ay

Kemiğinden iliği sanki sıyırır gibi
Islaklığı suyundan sanki ayırır gibi
Ölmeyi yaşamaya durmaz kayırır gibi

Musibet fitnesidir vuslattan kaçamazsın
Yedi kat göğe çıksan menzili aşamazsın
Dert şerhini düşürür ehl-i gönül gözüne
Çıkılmaz hiçbir yolun eğrisine düzüne

***Musibet fitnesidir vuslattan kaçamazsın
***Arşın kapılarını, şifresiz açamazsın

Kerem eylesen ey yâr! Şu pervâsız âhıma
Şol gölgeni sakınıp, şavkla değsen mâhıma
Kamaşsa da razıyım biçâre göz güneşten
Cihana aydınlıktır beter midir ateşten?

***Kerem eylesen ey yâr! şu pervâsız âhıma
***Yüzünü düşürmesen, ne olur tamahıma

Gönül feyzi toprağı, düşüyle sulanan yar!
Kelâm gülizârında tüm goncalar sır’a ar
Açsalar birer birer hazan kanda demlenir
Varsın sararıp solsun, çorak can zemzemlenir

***Gönül feyzi toprağı, düşüyle sulanan yar!
***Anberli güller bitse olmaz mı ömüre kâr?

Kör gece ayazında gün güneş açmış gibi
Turaçın kanadında engine kaçmış gibi
Ölümsüzlük meyini kanarak içmiş gibi