Yardım Et Şiiri - Eyup Yıldızhan

Yüzünü görmek istememiştim,
Allah biliyor.
Sabun köpüğü ol istemiştim
İçimde köpür, ama görmeyeyim
Saçmalığın daniskası,
Haltetmenin Arapçası!
(Korkularım vardı,
Belki ondandı..)

Gel zaman
Git zaman
Yüzünü görmeden geçti zaman,
Isındık da bu oyuna,
Yüzsüz kaldık uzun zaman
Bakma şimdi güldüğüme, öyleydi o zaman..
(Gülüyorsam,
Utandığımdandır ağlamaktan
Erkekler sonra ağlar,
Önce ölür her zaman!)

Yardım et!

Sesin haziran güneşiydi,
Dikti; dimdik!
Kuzeyimdeki yosunların kıpırtısından anladım
Bademler ikincisine duruyordu çiçeğin,
Putlar devriliyordu; kendi yaptığım putlar,
Annem henüz yola çıkmamıştı
Ben de ölmemiştim.
Umu(ru) ma açık yerlerde sigara içile biliyordu,
Umurumda da değildi pek,
Ki telefonun ucundaydı aşk; ne gam:
'Alo, nasılsın canım..'

Yardım et!

Aslına bakarsanız,
Aslı yok, faslı var.
Gelme faslı, gitme faslı.
İşte bu gel zaman, git zaman
Kilometre taşlarına baka baka
Ödünç kavuşmalara
Ödünç paralarla
Ödünç vuslatlar ekledik
Şükür ki, sevişmeler ödünç değildi
Şükür ki, peşin peşin oldu dokunmalar
Çok şükür!
/Unutmadan;
Bir de kolye almıştım en ucuzundan
Hani şu tezgahlarda satılanlarından,
Hani şu vitrine koyunca pahalı duranlarından,
Hani şu 'boyuna utanç' olarak takılanlardan/

Yardım et!

(Özlemeyi bilir misiniz?
Süt kokar mı burnunuza
Ne bileyim, toprak çeker mi canınız
Manalı-manasız, yutkunur musunuz
Dürüstçe ağlar mısınız içli içli
Sıkılı kalır mı yumruklarınız
Kuşlar ölür mü gözlerinizin önünde
İçinizden gemiler kalkar mı
Utanacak bir şey yok;
Korkar mısınız,
Beni anlıyor musunuz?)

Yardım et!

Sesin kesildiği anlar olur
Kurtlar ulur dağ başlarında
Ve bir rüzgar eser vakitsiz,
Esti!
Bu canına tükürdüğüm rüzgar,
Hep mi aykırı
Hep mi serseri
Hep mi kıblesiz eser.
Hep mi üşütür;
Hep mi?
Susmak en büyük cezadır
Susmak bile bile günahtır
Susmak intihardır;
Öldük!

Yardım et!

Yardım?
Kulağımda kalan son sözlerin bunlar:
'Yardım Et Unutayım Seni..'
İyi de,
Bana kim yardım etsin,
Kim kurtarsın beni?

Yar/dım
Unuttun mu?