Yardım Edelim Şiiri - Şehmus Kartal

Size uzanan ele muhtaçsa yardım edin.
Sıcak yuva hasreti çekene yardım edin.
Yaşarken şu dünyada yol bilmeyen çok olur,
Yardımlar dağılınca kulaklar sağır olur.

Güzel bir haslet gibi insanın mizacında,
Güzel olur yardımlar insanlık mayasında.
Nedense hep kör gözler muhtaçları görmüyor,
Bir kere yol göstermez baka kalıp duruyor.

Biz insanlar koşarız anlaşılmaz bir yarış,
Kulvarlardan geçerken verilmiyor bir bakış.
Bakmak gerek hepimiz yoksulların haline,
Koşar adımla gidip soralım yandakine.

Nemelazım sözcüğü bir daha kullanmayın,
Fukara karşısında vurdumduymaz olmayın.
Sorumluyuz hepimiz borçluyuz şu dünyada,
Böyle hissetmeliyiz uyanıkken uykuda.

Sorumluluk bizleri yaklaştırır her zaman,
Ancak böyle fark eder kendini tanır insan.
Zengin fakire karşı hayatta hep borçludur,
Bu duyguyla yardımı severek yapmalıdır.

İnsanız yaratıldık ağır yük sırtımızda,
Duyarlı olmak gerek kimler var yanımızda.
Toplumda yaşıyoruz gelin huzur bulalım,
Aramızda sevgiyi gelin böyle kuralım.