Yarden ayrılalı, yedi yıl oldu
Yaşanan hatıra, unutulmadı
Geçen tüm zamanlar, ruhumda soldu
Yokluğunla acın, dağıtılmadı
Sessizce dünyamdan, çekipde gittin
Koskoca bedeni, toprağa yittin
Çocuklarımızı, nasıl büyüttün
Yokluğunla acın unutulmadı
Evinin önünde, ağacın incir
Kırılmış dalları, tutulmaz zincir
Bu nasıl sevda, o nasıl incir
Yokluğunla acın unutulmadı
Bir kış günüydü, göklere çıktı
Bir melek uçtuda, dağları yıktı
Buzların hükmü ne, güneşten bıktı
Yokluğunla acın unutulmadı
Soğuktan üşürdün, ısıtamadım
Karanlık geceni ışıtamadım
Kollarımla sarıp, uyutamadım
Yokluğunla acın unutulmadı
Bir illetti kanser, düştü içine
Hakka boyun eğdik, kader hiçine
Sanki evin içi, gitmez gücüne
Yokluğunla acın unutulmadı
Bahattin kabustu, deşiyor musun
Ayrılık zulümdü, üşüyor musun
Özlemle hasretle, pişiyormusun
Yokluğunla acın unutulmadı
Bahattin Tonbul
5.1.2014
Kayıt Tarihi : 7.1.2015 06:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgili eşim Nilgün'ün anısına.....6+5
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!