Bir senedir el sallamaktayım ardından,
Kıyıda tek başımayım.
Aldırmıyorum kara, kışa,
Israrla “göğe bakarken” buluyorum kendimi gayriihtiyari.
Geçtim serden de bir senden geçemedim.
Kimleri kimleri öldürdüm de ellerimle koydum toprağa,
Bir senden geçemedim.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta