=Yardan Geçtim= Şiiri - Mehmet Selim Çoban

Bir çilenin ardından kalan
Sisli bulutlarla kaplı duyguların
Çığlıklı sersenişlerini yazıyorum.
Asil kalbimin azimli haykırışları
Fakir bedenimde dağ gibi büyük ve azim
Yüce gururumun kutsal feryatlarına karışır.

Bir ukde gibi düğümlenmiş içimde
Sürgün hayallerimin parelenmiş yollarında
Aheste aheste ilerleyerek
Sarmaşık gibi yapıştığım zencebil kokulu
Ebabil dudaklı yardan geçtim.

Özlemlerim bitti üzüntüler içinde
Hüzünleri yendim bunca ikbal içinde
Kanayan yaramı durdurdum
Hayat ikliminin bahar şenliği içinde
Ben yardan geçtim
Beni seraba döndüren geçen zaman içinde.

Yar adına kopardığım kardelenler
Okunmayan gözlerine yazdığım hikayelerim vardı
Gözlerine ektiğim menekşeler
Gönlünde büyüttüğüm güllerim vardı
Can deyip canan dediğim
Yar vardı yanan vardı içimde
Ama en büyük de yaram avardı.

Sevgilerimi gömdüm tek tek
Aşkımı bıraktım, üzüntülerimi yaktım
Masal kitablarının aşk hikayelerine
Geride kalan ızdırablı günler bıraktım
Eskimiş günlerin geçmişine bakıp
Dönülmeyecek sevgiliye maktublar bıraktım.

Hayalimi durduran dağ çiçeğine takılırken gözlerim
Mavili denizlerimin berrak suları kabardı
Gün batımındaki güneşin kızıl süsünde
Derunumda acı mı ne
Anlayamadığım, yüreğimde belirlenip sönmeyen
Sevinçlerimin seslenişleri vardı.

Pür hatârkâr yollardan geçtim
Kervan gibi diyarlar göçtüm
Aşkım deyip bir zakkum seçtim
Polat gibi zümrüd zümrüd
Sarı saçlı yarı seçtim
İsyankâr şarkılarla yad edip
Ben o fani endamlı yardan geçtim.