'Ya Rab buldur ruhu aşıklıkla, erdir gönl-ü semaya akşamlarda.'
_
Mecnundan çıkar yola dolana dolana gönül, -
Bahşeder aşk-ı, gözlerinden bir umut.
Nefes diler ellerinden, o gün-
Aşıklığın yoluna düşen gönül, detsiz duramaz,
Hüzünlü gönül.
Simaya çekilir nabzında,
Sükutunda adını sayıklar, toprakta gözleri...
Maşuk uzaklarda, diler gönül,gönül
Gel; yar!
_ Eyleme zulüm.
___Elverme ölüm.
Aşık bekler nefes, yanık olmak sebepsiz,
Gök yardan geçer de, yanıklık geçmez sebepsiz.
Ateş gönlün zannında, sözcükler çare/siz.
'Ya Rab der durur dilim, acıdan gam kifayetsiz.'
Mecnun olup gönül,gözlerinde Mevlaya ererse,yanıklık bundandır.
SıfırDokuz
Seda KarakaşoğluKayıt Tarihi : 11.2.2010 21:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!