Yardan Biliyorum Şiiri - Fatih Efe

Dışarda kar yağıyor mevsim ağrazlığında,
Ben içimde ayarsız mevsimler yaşıyorum.
Bilmem! kim nerede, ne durumda...
Ben düşüncelerimin ayazında çıplak kalıyorum...
yârdan üşüyorum...
Yalnızlığım yarsızlıkla yoğrulurken Erzurum'da,
Hayali dolaşıyor Çaykara'nın sokaklarında,
Ne yapayım, Aklın defteri yok ki! yakayım..
Sonra bir şey oluyor! lügatımdaki itifatlar bile küfüre teslim
Üşüme gibi bir şey geliyor içime, yüreğime işliyor
yârdan soğuyorum...
O da ne Bir güneş doğuyor
Gözlerimi yakından uzağa dolduran,
Biteviye ışıkları ve tüm sıcaklığıyla bir güneş
Düşüncelerim çözülüyor bir bir
umutlanıyor yare buz tutmuşluğum,
yârdan eriyorum...

ve Öğrendim ki Üşüyen değil! Isıtan olmakmış; sevmek
Yalnızlıktan gördüm...
yârdan biliyorum...