Ben sevdandan mecnun olan ley layım
Yak bu canı güzel yardan ayırma
Miskin değil aşk elinden hülyayım
Yak bu canı güzel yardan ayırma
Bağlar solgun taze dallar gül aç, mir
Ah eyledim ahım arşa ulaş mir
Ferhat olan şirin gibi dolaş, mir
Yak bu canı güzel yardan ayırma
Dert üstüne derdi yığıp cem ettim
Boş yere çağlayan dili yem ettim
Derbederim her bir emri gam ettim
Yak bu canı güzel yardan ayırma
HULYA
f. Kuruntu. Hayal. Vehim. Olmıyan bir şeyi düşünerek yaşamak. Akıldan geçen ve matmah-ı nazar olan husus.
HÜLYA (Bak: Hulya)
Kayıt Tarihi : 14.12.2012 21:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ferit Battal](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/14/yardan-ayirma.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!