Yardan Şiiri - Aşıkı Boğaz

Tan yeri ağardı çıkalım günün nafakasına
Bindiğimi sanma sadece o has sandala
O tahtadan sandal değil o yardan bana
Babadan yadigârdır ben emanetim ona

Bak uyanmadı deniz o da daha uykuda
Vuralım kürekleri suya gidelim siya siya
Kürekler şırıl şırıl seslenirler kulağına
Uyansana eski dost bak geldik kucağına

Yatar beyaz ağlar gelin gibi küpeştede
Birazdan girecekler damadın düğün evine
Bugünkü düğünde güzel olacak görünüşte
Doyacaklar dolu dolu mutluluğun zevkine

Yardan baba yadigârı çalışma arkadaşı
Umutların seyrüseferi dertlerimin yoldaşı
Dinler tüm dertlerimi sessiz sunar onayı
İçine ata ata çürüyecek küpeşte tahtaları

Yâr evde her derdimi anlatamam ben ona
Senin gibi değil dinlemez sabır yok onda
Olur ya götüremezsem günün nafakasını
Çöker dudakları homurdanır çatar kaşları

Sevda farklı bir duygu çekenin bildiğinde
Sen bana yardansın yârin çok ötesinde
Evde o yardır bana canımın berisinde
Sense bana yardansın ruhumun âleminde