Ey Gönül!
Ben sanki kendime perde olmuşum,
Bendeki ben sırrı ârdadır ârda;
Mecâz yâr uğruna nice solmuşum,
Yok sandığım oysa vardadır varda..
Nefsini düşmanın edinsen eğer,
Sebepler hiçleşir, fâil Hakk meğer,
Bu sırra ermişsen her şeye değer,
İnsan-ı Kâmil hep nârdadır nârda..
Yetmez mi bir ömür daha eziyet?
Yanan kor misâli çünkü vaziyet,
Feryâd figânında bütün meziyet,
Demek istenilen zârdadır zârda..
Mecâzi mahbûba baktım şöylece,
Hakîki Mahbûb'u gördüm böylece,
Fâni Aşk, Bâki Aşk olur öylece,
Esmâ-ül Hüsnâ bil yârdadır yârda..
Mahlûkat perdeymiş Aşkla arala,
Mecnûn ettin zâten gayrı karala,
Bulduğun güzelle var git yarala,
Aşka düşen zirâ kârdadır kârda..
Elest Meclisi'nde der iken 'Belâ! ',
Şimdiyse kandırmış gözleri elâ,
Hakk'tan ötürü sev Aşka müptelâ,
Adem şu hâlinden dardadır darda...
Kayıt Tarihi : 10.8.2016 10:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!