Hüzündü yüzün.
Yüzsüzdü hüzün.
En ağlamaklı güzdün.
İçimde kendini ne güzel öldürdün.
Ne zamandır gülmüyordum.
Biraz tebessüm edeyim dedim.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta