Yarattığın Yüz Akın Şiiri - Taştan Çıralar

Gül sadeliğinde beyaz
Kokusu kadar içlere sinen
Ömürdü giyindiğin
Çiçeklere koku eklercesine davranışlardı
Senden yansıyan gerçeklerin

Yepyeni vücut yarattın
Meleklerle melekçe uçmak için
Taktığın kanatlar
Açtı gururunun aydınlığında
Diktiğin fidanlar
Geldi meyveye duracak güne

Güneşini sıvamak istedikleri balçıkları
Utandılar balçık yaratılmış olduklarından
Onlar utanmadılar
Varlığı tartışılır vicdanlarında

Yol aldın kendinden emin
Tepeden tırnağına lekelemek istedikleri aydınlığını
Karartmaya yarışta birinciliklerinde
Yaktıkça yaktılar cehennemlerini
Çürüttüçe çürüttüler sevgiyi
Utanmazlıklarında…

Kasırgalar yarattı iklimleri
Rüzgârlar utandı rüzgârlığından
Tınmadı duyarsızlığın
İnsaftan yoksunluğu vicdanlarında

Yağdırsalar da yarattıkları tufanlarını
Boğulacaklardır kendi sellerinde
Tertemiz kalacaksın kirletmek isteseler de

Yarattığın yüz akınla
Bembeyaz tüllerle duvakladığın baharın
Açsın tüm çiçeklerini
Yaysın ana yüreğinin kokularını
Dostluğun dualarıyla…