Maydanoz musun yoksa bir papatya mı?
İlk yazımı bahar getiren Flora’ya adamak istedim
ve siz değerli maydanozcuklara
ya da bir maydanozun papatyası olanlara…
Kim bilir belki bir sonraki yazımda size gerçek bir maydanozun hayatından bahsederim.
Bu efsane, az önce de bahsettiğim gibi Tanrıça Flora ile bir maydanozun efsanesidir.
Ve dilden dile değil, histen hise dolaşıp
bu kağıtlara ise geçerken uğramıştır.
Tanrıça Flora, bahar ve çiçek tanrıçasıdır. Buraya kadarını çoğumuz biliyoruz. Bana göre, asıl efsane ölümlü bir çiftçinin Flora’ya olan aşkı ile başlar.
Efsaneye göre ölümlü bir çiftçinin ölümlü oğlu,
Flora‘yı kırlarda baharı bahşederken görür ve ona derin bir hayranlık besler. Çiftçinin oğlu yani genç çiftçimiz durmadan Flora’yı takip etmeye başlar.
Flora önceleri bunun farkına varamaz. Yıllarca derinden duyduğu hayranlık hissini besleyen çiftçimiz bir gün Flora‘nın karşısına çıkar ve bu hisleri açık eder. Flora; bu hisleri sever, çiftçinin saflığından da hoşlanır. Fakat bu sırada bir erkeğe ihtiyaç duymadan gebe bırakabilecek bir çiçek yaratmaya kendini adamıştır. Çiftçinin aşkını da geçici bir heves olarak görür ve yakınından uzaklaştırır.
Genç çiftçi, Flora’ya hissettirmeden onun etrafında dolanıp durmaya devam eder. Flora bu durumu ara ara fark eder ve hoşuna gider fakat bu ölümlü çiftçiye karşılık vermez.
Bir gün Flora kudretini toprağa bahşederken, genç çiftçi ona yakın bir kiraz ağacına tırmanır ve onu seyre dalar.
Flora onu fark etmez ve kudreti istemsizce çiftçiyi etkiler, çiftçi ağaçtan yere düşer ve topraktan bir maydanoz olarak bitiverir. Flora bu duruma üzülse de ölümlü olan çiftçi artık sadece ölümlü bir maydanozdur gözünde…
Kendisi ise baharın ve çiçeklerin Tanrıçasıdır.
Flora, her sene baharı bahşetmek için o kiraz ağacının altına gider durur. Bir süre sonra fark eder ki kendisi yaklaştıkça toprakta bulunan bir maydanoz çiçek açmakta, kendisi uzaklaştıkça da çiçeği yok olmaktadır.Flora, maydanoza dönen çiftçiyi hatırlar ve kendisinin doğaya bahşettiği gibi doğanın da ona büyük bir aşk bahşettiğini anlar. Hemen o an kendini kiraz ağacının altına bırakır ve yerden bir papatya olarak yeniden doğar.
Maydanoz, papatyayı görünce ona yeniden aşık olur. Fakat bir papatya olan Flora’nın Tanrıça olduğu dönemlerden kalan anıları silinmiştir ve artık maydanozu hatırlamaz olur.
Yani anlayacağınız, bir maydanoz için kendini papatyaya çeviren Flora artık bu aşkın büyüklüğünü anımsamaz.
İşte tam burada doğanın gücünü anımsattığı yere geliriz ve her efsane gibi bizim efsanemiz de bize bir öngörü sunar.
Efsaneye göre o gün bugündür dünya üzerindeki tüm maydanozlar tüm papatyalara aşıktır.
Ve bir gün bir papatya
maydanozun aşkını hatırladığında
Ve ona karşılık verdiğinde,
tüm maydanozlar çiçek açacaktır…
Kayıt Tarihi : 4.3.2018 01:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!