atlar koşuyor böğrümde
ve bardağımda ziftin peki
evreni yarattım dün gece
ve yırtıp attım çöpe
benim değil mi?
yedi denizde kulaç attım
yedi gölde avundum
yedi renge büründüm
yedi gün yürüdüm
bu masal belki de
benim tacım nerede?
gürleyen sesime gel
gürül gürül akan öfkeme
tut ucundan soluğumun
verme beni kimseye
kartalın pençesinde bir balık
başının koptuğunu bilmemiş de
uçtuğuna sevinmiş
bir sırtlan
alayını sırtlanmış tanrının da
“sen yarattın” diyememiş
Kayıt Tarihi : 3.9.2024 10:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
