Evimde bulamadığım huzuru,
Şimdi nerede bulacağım.
Acıları gömdüğüm o mezarı
Açıp içine uzanacağım.
Ölmüş bir eserim artık ben,
Yürüyorum ama bitik bu beden.
Virane ev misali her yerden,
Rüzgar alan bir barınağım.
Menfaat sağladı benimle tanışanlar,
Dost göründü her işime karışanlar,
Artık umut yok bana bulaşanlar,
Ben sinesine çekilmiş bir yaratığım.
24.03.2014
Rafet MadenKayıt Tarihi : 31.3.2014 15:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rafet Maden](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/03/31/yaratik-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!