Yaratanı Yaratmak Şiiri - Efe Yildirim

Ne ilginç şey:
sanat ve sa’nat.
Sırrı sonsuzlukta,
susmayan susmuşlukta.
Susmak sonsuzluğa bâkî,
uçmak ise ruhlara.
 
Ne zaman düşsem
kuyuya,
içinden ihtiyaç —
muhtaç olduğum suyu bulurum.
Bir de karanlıktan korkardım;
kuyuda suyu bulur,
karanlığı unuturum.
 
Yalnızlık ve karanlık
ruhumu susturmakta.
Mevkidaşlarım,
gurbet arkadaşlarım huzurda;
benim ruhum ise
susmayı bilmemekle savaşmakta.
 
Ve her karanlıkta içimde
sa’nat içine sarılmış an’ane
ve merhum ruhlar konuşmakta.
Her şair, şiirlerinde ölüler
konuşmakta.
 
Yaratanı, yaratılmayanı
yaratmanın sa’nat;
susmamanın sonsuzluğunda.