Adamın biri, bir gün; bahçede otururken,
B.k böceğini görmüş yükünü götürürken!
Düşünmüş kara, kara; aklı, sırrı ermemiş!
Sonra kendi, kendine; içinden şöyle demiş:
Ey Allah’ım! Her şeyi çok güzel yarattın da,
Böceği çözemedim, ne var bunun altın da?
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta