Merak etme bu kadar çok beni çocuk,
Benim de elbet saklım da vardır bir yaram.
Ondan emanet kalmış bu kırılgan hırçınlığım,
Epeydir bundan gülümsemekle iyi olmamış aram.
Yaram, yaram..
Seni gizlerimde tuttum da unuttum mu ki?
Buram, buram..
Sevda kokulu ninnilerimle dizlerim de uyuttum mu ki?
Artık ne gömebilirim seni,
Ne de dermanını bulur da kabuk tutar üstün.
Son baskısı çıkmış bir romanın yalnız kahramanısın,
Rafın en tozlu yerinde kala kalırsın el değmeden büsbütün.
Yar/asını gizlerinde unutmuş kadın,
Sev/dasını sözlerinde hep yutmuş kadın,
Aşk/ını gözlerinde bir damla yaşta tutmuş kadın..
Kayıt Tarihi : 24.10.2014 13:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Acılarını süsleyen... Kendi sırrına sarınıp, hayata gülümseyen...
Ne çok derinden sesleniyor şiir...
İçtenlikle kutlarım Şadiye Hanım...
Bazı yaralar vardır. Görünüşte kabuk tutar . Ama derinden derine hep işler. Hiç iflah olmaz. İyileşmeyen yaralar aşk yarasıdır derler ezelden beri....
Kutluyorum bu çok etkileyici şiiriniz yürekten Şadiye hanım. Nicelerine. Sevgimle...
TÜM YORUMLAR (2)