Bir kayıp şehirdeyim kendimi arıyorum
Kaldırımlar boyunca her taşa soruyorum
İçimdeki kendimi yabancı sanıyorum
Tanıdık bir tek yüz var; kırık kaldırım taşı
Serseri lambaların loş aydınlığında
Uzuyor gölgem karanlıklara doğru.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta