Yarasalar Şiiri - Kübra Aytürk

Yarasalar sarkar geceden, ben gülerim

Tünemişler karanlığa nokta misal başları
Çifte kavrulmuş yalanları
Kan emen vampir olmuş sahte adları
Sarkan başlar neşter mağduru olunca
Bir hıyanete kursak olmuş tasları da
Zannederler ki taslarında o asil ab_ı hayat
Yok ki hayalde olsa bile heyhat!
Geçildi mi ki o Boğaz, içilsin!
Kızdı bir kere ruhum dönüş yok
Her yana saçtığın dölün kenara çekilsin

Acizler sarksın geceden, ben gürlerim

O sandığın kurt adam nedir?
Kandırılmış bir bitap, hikayedir.
Gerçek kurşunu has kurt vurunca eğilir
İnler tende bir ten tenden içeri
Bu vatandan kopmaz, terim dahi.
Başına eş kulağın bir gerçeği duyamaz
O sahte adın vampir seni ateşten sıyırmaz
Şimdi sarkıt sen başını tepeden aşağı
Bilmem kim toplar kırıntılarını
Olunca bedenin alaşağı

Hainler sarkacak mı, ben ecelim!