Yarasa, Yılan Ve Karınca

Karıncaların ettiği dualardan hayır mı gelir? Yarasaların gözlerine mil çekilmeseydi, ebabilden daha muhterem bir hayvan olurdu zannımca.
Yılan cennette güzelmiş,
Ayakları kopartılmış tanrıca.
En azından diyetini ödemiş, konuşmaya lüzum yok artık.
Ben yılanları bu haliyle daha çok sevdim, mümin karıncalardan.
Yarasa da sessizlik arar gece
Bıktığı için insanlardan.
Masal dağlarıyla karıştırırım
Çocukluğumdan kalan
Bu yaratılış mitlerinde bir eksik bulur gözlerim. Yüzüme tükürmesinler diye insanlara anlatamam!

Kulluk ne için icat edildi?
Ego falan değil, şimdi bırak!
Beslerken ben de isterdim güvercinlerimin elden buğday didiklemesini.
“E işte aynı şey! ”
Dediklerini duyar gibiyim
Beton için yerleştiğimin farkına vardım oysaki
Uzun sürdü
Hem de çok uzun
Bir varmışlar yokmuşlar aştı çamsız tepeleri

Ayaksız yılanları…
“Bak teninden gübre bile olmuyor, yetişmiyor çalılık koparılan kollarında! ”
Kızamam sana asi çocuk
Hep gülüş vardır takılmalarımda

Tepelere çıktığımızda seyrek minarelerin hepsine “köy” diyor bir karınca.
Tabi göremiyor aradaki evleri, fabrikaları,
Koca şehri.
Dualar ediyor yol boyunca
Üzerime üfürüyor ezberleri
“Yorulduysan omzuma alayım
Boşuna konuşarak kendini yıpratma
Esnaf duvarlarına asılıp tozlanmaktan
Başka bir işe yaramayacaksın! ”
Bir çekirdeğin kabuğundan
Sıyrılacak katık arayacaksın
Tıpkı aşağıdan göremediğin
Karşıdaki insanlar gibi!