Yalnızlıktan üşüyor, yalnızlığım
Sarkıtlarımdan damlıyor, mecali
Çıt bile çıkmıyor karanlıklarımdan
Bir sürü göz parlıyor ıssızda
Gecenin yalnızlığında
Yarasa kadar sessiz
Kanat çırparken geceye
Eriyor umutlarım afakta
Yalnızlığa itiyor sensizliğim
Düşüyor haşre şafakta
Güneş sinerken karanlığa
Böcek uyuyor yaprakta
Yarasa kadar sessiz, derin
Müzik çalıyor yağmur
Karışırken şelale suyuna
Ve avcılar geçiyor sürtünerek
Tek şahidi yarasalar
İzliyorlar olanı biteni
Yarasa kadar sessiz
Kayıt Tarihi : 2.4.2012 23:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!