Bakmadın feryada yürek ağrıma,
Sapladın hançeri kara bağrıma,
Ey vefasız hain senin uğruna,
Sararıp soldum da yaranamadım.
Benimde hayalim umudum vardı,
Göğsümü bir sevgi ateşi sardı,
Kirpikler göz ile didişip durdu,
Uykular böldüm de yaranamadım.
Amacın ne idi çıktın karşıma,
Zehrini doğradın umut aşıma,
Gittiğin her yere deli başına
Pervane oldum da yaranamadım.
Gönül ikliminde buluşmak için,
Ellerini tutup konuşmak için,
Yar olursun sanıp,kavuşmak için,
Ummana daldım da yaranamadım.
Kanatıp durursun azgın yarayı,
Viraneye dönmüş, gönül sarayı,
Bir zalim yar için, bütün dünyayı,
Karşıma aldım da yaranamadım.
Altay bıktım artık, sahte umuttan,
Kinayeli sözden boş nasihat tan,
Başımda dolaşan kara buluttan,
Yağmurlar çaldım da yaranamadım
Cevdet Altay
04.03.2015
Kayıt Tarihi : 4.3.2015 15:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!