Yaranlar Şiiri - Mehmet Tekmen

Saydım büyük sabırla,duvardaki izleri.
Kurtulsam bu diyardan,aşarak denizleri.
Kavuşsam dedim hemen,sonsuzun ötesine.
Sükûna erse ruhum,alışsa yöresine.

Temeli çürük dendi,bilgisiz hayat olmaz.
Kesin Allah'ın hükmü,dünya kimseye kalmaz.
Anlamak belki zordur,takdiri kolay değil.
Düşünerek yürünse,geçmesi olay değil.

Haneler hep kararmış,sönmüş yanan mumları.
Sahillerde kirlenmiş,ışıl ışıl kumları.
Geçit vermez dağların,erimiş hep karları.
Çürümüş kalelerin,sağlam duran surları.

Asırlar ezip geçmiş,ayakta hâlâ dağlar.
Ekilip bakılmamış,verimsizleşmiş bağlar.
Göç başlamış diyardan,sokaklar hayli sessiz.
Neşe dolu haneler,şimdi artık kimsesiz.

Selam vermez insanlar,gelen giden hayalet.
Başsız kalmış ülkeler,yönetilmez eyalet.
Çarşı pazar karışık,yolcu handa duramaz.
Bilirse kendini fert,bu kimseye yaramaz.

Kurtulup düşünceden,gerçeklere dönünce.
Canlanır saklı hayat,istikbali görünce.
Aydınlık günler onun,umut dolu yarınlar.
Tertemiz duaları,makbul bilin yaranlar.