Yaranamadım Şiiri - Murat Gülmez

Yönetici oldum hatamı ettim
Ben bu sakinlere yaranamadım
Elimden gelen çabayı sarf ettim
Ben bu apartmana yaranamadım

Aidattan artırdığım parayla
Eksikleri yaptırtıyom sırayla
Hepinizi oturttursam sarayda
Gene de ben size yaranamadım

Merdiven sahanlığı boyattım
Hareket uyarlı lamba taktırdım
Binanın etrafına beton döktürdüm
Bende bir gün size yaranamadım

Toplantı yaparım hiç gelmezsiniz
İstemeden aidat vermezsiniz
Hiçbir lüks tende kalmazsınız
Ben bu sakinlere yaranamadım

Düzenleme için işe başladım
Millet para verir diye düşledim
Meğerse kendimi boşa haşladım
Ben bu apartmana yaranamadım

Kömür gelir etrafı hep is eder
Üstümüzü başımızı pis eder
Evde hanım ile bizi küs eder
Ben bu sakinlere yaranamadım

Ustaya verirsin işler pok olur
Sen yaparsın dedikodu çok olur
Yaptığın iyilik tek tek yok olur
Ben bu apartmana yaranamadım

Otopark için direk yaptırdım
Yaptırdım da yerlerine diktirdim
Beğenilmeyince geri söktürdüm
Gene de ben size yaranamadım

Belediye maliye sigortaya
Gide gele bıktım bende sırayla
Yolumuzu açacaklar parayla
Ben bu sakinlere yaranamadım

Yönetime bende geldim geleli
Günlerim geçiyor her gün çileli
Bu milletin bakışları hileli
Bende size bir gün yaranamadım

Dertli Murat düşündükçe yazarsın
Fazla yazma araları bozarsın
Sonra bu ellerde yalnız gezersin
Bilen bilir boş ver yaranamazsın