Neylesem boşuna adem oğluna
Bir ömür tükettim yaranamadım
Gönülden İnandım ben bir çoğuna
Dost elim uzattım yaranamadım
Kime güveneyim ben bilemedim
Her gün derdime keder ekledim
Dost dedim sadece vefa bekledim
Yinede kimseye yaranamadım
Doğruyu söyleyip ben hep kovuldum
Köy köy dolaşmaktan artık yoruldum
Hak deyip hakkın narına yandım
Ben yine kimseye yaranamadım
Dar günde koşup gelir sanmıştım
Sahteymiş hepsi ben yanılmışım
O sahte yüzlere nasıl kanmışım
Ben yine kimseye yaranamadım
Murat AKBABA
Murat Akbaba 2Kayıt Tarihi : 7.2.2021 21:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!